του συλλόγου Απανταχού Μενενιατών Καρπάθου, που στρέφεται εναντίον του συλλόγου Απανταχού Καρπάθιων.
Ειδικότερα, αναφέρονται σ’ αυτήν τα εξής:
“Από την άνοιξη του 2011, εμείς, που αναλάβαμε τον σύλλογο Απανταχού Μενετιατών Καρπάθου, γινόμαστε θεατές μιας κωμωδίας, μιας θεατρικής παράστασης, σε πολλές πράξεις.
Ο σκηνοθέτης, πρωταγωνιστής και ανιματέρ αυτής της ιστορίας δεν είναι άλλος από έναν καθηγητή, γνωστό σε όλους, Καρπάθιους και Μενετιάτες, που ασχολούνται, διαβάζουν και βοηθούν στα κοινά του τόπου.
Από την αρχή της θητείας μας είχαμε μια αρχή, να μην ξεχωρίσουμε κανέναν, ούτε και να αντιμετωπίσουμε κάποιο μέλος μας διαφορετικά. Η πολύπαθη δημοκρατία μας, μα και η ισότητα, ας είναι ο πρώτος κανόνας για τον μικρό μας σύλλογο. ʼλλωστε αυτό ακριβώς τον κανόνα παραλάβαμε και από το προηγούμενο Δ.Σ., συνεπώς δεν μας ήταν και δύσκολο να το εφαρμόσουμε. Στην πρώτη επέτειο που συνέπεσε με τον Μενετιάτικο Ξεσηκωμό, το κίνημα της 5ης Οκτωβρίου 1944, είχαμε έτοιμη και μια ταινία τεκμηρίωσης για το θέμα. ʼρτια τεχνικά, δίχως τυμπανοκρουσίες, χωρίς να ανακαλύπτουμε την πυρίτιδα μεταφέραμε μπροστά την ιστορία μας. Μια ταινία που ο σύλλογος δεν έβαλε δραχμή για την δημιουργία της. Είχαμε λοιπόν μπροστά την προετοιμασία της σπουδαίας μας επετείου.
Αποφασίσαμε πλειοψηφικά, να προτείνουμε στον γνωστό καθηγητή, την ενεργή συμμετοχή του, από την θέση του ομιλητή. Εκεί ήταν και το λάθος μας. Δεν μπορούσαμε να φανταστούμε την ανάγκη, το πάθος του ανθρώπου, για την προβολή του και την επιβολή των δικών του αξιών και θέσεων.
Τονίσαμε από την αρχή τα αυστηρά όρια (20-30min, το χρονικό όριο για τον καθένα από τους ομιλητές ), εκείνος ξεπερνώντας τα, μίλησε ακατάσχετα, μία ώρα, προσπαθώντας να κρατηθεί πάνω στο μικρόφωνο, ανέπτυσσε την άποψή του κάνοντας τους παρευρισκομένους είτε να αποχωρούν είτε να κοιμούνται (ολόκληρος ο λόγος του στη ιστοσελίδα του συλλόγου).
Εμείς στηλιτεύσαμε την φασιστική πρακτική του και από τότε βρισκόμαστε απέναντι από τις άσφαιρες, ανόητες βολές του.
Ένα μέσο έχει για να μοιράζεται με τους Καρπάθιους τις απόψεις του και το εκμεταλλεύεται με όλες του τις δυνάμεις. Το περιοδικό «Καρπαθιακή Ηχώ», που μέσα από αυτό βάλλει, χτυπά, ή καλύτερα, νομίζει ότι χτυπά, όλους εκείνους που στέκονται με άποψη και θέση στην ανερμάτιστη ανοησία.
Στο προηγούμενο τεύχος, ανυπόγραφα, στόλισε σε ένα μικρό άρθρο τον σύλλογό μας. Πράγμα φυσικά που έχει κάνει με όλα τα προηγούμενα προεδρεία. Ποιόν να θυμηθούμε και ποιόν να μνημονεύσουμε, τον κο Π. Βιτωρούλη, τον κο Η. Χαλκιά, σε όλο το χωριό, τις Μενετές, είναι γνωστή η διαδρομή του. Ο πρώτος μάλιστα έχει προχωρήσει ακόμη και σε μηνύσεις, γνωρίζει καλά την “ιδιαίτερη” περίπτωση του καθηγητή.
Στο τωρινό τεύχος, του περιοδικού, τα βάζει και με τους νεκρούς. Το ντοκιμαντέρ, παραγωγής του συλλόγου απανταχού Μενετιατών, για την 5η Οκτ. 1944, αποτέλεσε από το καλοκαίρι σημείο έναρξης νέων, ακραίων, συμπεριφορών. Στην αρχή διέδιδε παντού πως ήταν κλεμμένο, μια δική του εργασία, παρουσιαζόταν σαν ο δημιουργός μιας ταινίας που δόλια αρπάξαμε. Φυσικά εάν μπορούσε, θα ανέφερε πως πήρε και μέρος στην επανάσταση, μα σίγουρα αργότερα θα το νιώσει και τότε σίγουρα θα το γράψει, κάνοντας το ιστορικό θέσφατο.
Όταν αντιλήφθηκε πως δεν μπορούν να σταθούν κατηγορίες κλοπής, το γύρισε, το δυσεύρετο, καταυτόν, ντοκιμαντέρ μας, (400 κομμάτια, διάθεσε δωρεάν ο σύλλογος, με πρεμιέρα στο φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Χαλκίδας και συμμετοχή στο επίσημο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης 2011), ήταν μια φάλτσα και ανιστόρητη δημιουργία.
Αφιερώνει δύο σελίδες για να φτύσει πάνω μας όλη την αρρώστια της σκέψης του, ενώ η βάση του είναι η δικιά του δουλειά, για την 5η Οκτ. 1944. Δεν τολμά να υπογράψει ο ίδιος, βάζει ένα γυναικείο όνομα, δείχνοντας και την ύπουλη πρακτική του. Εμείς πάλι, σε αντιπαραθέσεις, ειδικά με φτηνές, ερασιτεχνικές παραγωγές, ούτε μπαίνουμε, ούτε και θεωρούμε πως τέτοιου είδους συγκρίσεις βοηθούν τον πολιτισμό και την διατήρηση της μνήμης που ουσιαστικά και υπηρετούμε από την θέση μας στο σύλλογο.
Ο γνωστός καθηγητής, λειτουργεί μόνο μέσα από την ανάγκη αυτοπροβολής, δεν αναφέρουμε το όνομα του, από την ντροπή, της κοινής καταγωγής. Τα ερωτηματικά του μυαλού μας τριγυρνούν στον Σύλλογο Απανταχού Καρπάθιων, που είναι και ο εκδότης, ο χρηματοδότης, του περιοδικού.
Ενώ έχει γνώση το προεδρείο του ΣΑΚ, για όλα αυτά, όπως και ο πρόεδρος κος Γιάννης Καραιτιανός που γνωρίζει καλά την ιστορία, κλείνει αυτιά και μάτια.
Η αλήθεια είναι πως τον ενημερώσαμε και για την καλοκαιρινή δράση του συντοπίτη μας, όμως ο κος Καραϊτιανός περιορίστηκε σε αοριστολογίες, σε φοβισμένες, άκαιρες κουβέντες. Ήξερε όμως να χρηματοδοτήσει την παρούσα έκδοση του περιοδικού, προφανώς γνώριζε και τα υπό έκδοση αισχρά άρθρα του οριακού καθηγητή, όμως δεν μπόρεσε ή δεν ενδιαφέρθηκε να σταθεί. Να αντιμετωπίσει την αδικία. Μεταμορφώνοντας τον ρόλο του Καρπάθικου περιοδικού, από όργανο πολιτισμού σε βλακώδες προπαγάνδα. Τόσο χαρτί λοιπόν, για το τίποτα.
Κλείνοντας την περιγραφή της θλιβερής πραγματικότητας, να τονίσουμε πως τέτοιες συμπεριφορές, μόνο μίσος και διχόνοια μπορούν να φέρουν ανάμεσα στους ανθρώπους.
Κρατάμε την ολιγωρία αποφάσεων, του Συλλόγου Απανταχού Καρπάθιων. Βγάζουμε, αδειάζουμε τα συναισθήματα που δεν ταιριάζουν στον ρόλο μας, αλλά παραμένουν τα αναπάντητα ερωτηματικά. Επιτρέπεται ακόμη και η σπίλωση νεκρών;
Εμείς δεν καίμε βιβλία, ούτε και διαφωνούμε στριγγλίζοντας με κάθε τι διαφορετικό, το βλέμμα μας είναι προς εκείνους που μας ελευθέρωσαν από τους φασίστες Ιταλούς και όχι καμαρώνοντας πρακτικές που θυμίζουν νεόκοπους, μικρούς Μουσολίνι.
Υ.Γ. Το ντοκιμαντέρ μας, ντοκουμέντο, “Μαρτυρίες Ξεσηκωμού”, διατίθεται από τα γραφεία του συλλόγου μας, στην διάθεση των ενδιαφερομένων.
Σύλλογος Απανταχού
Μενετιατών Καρπάθου.
Το Δ.Σ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου