.jpg)
Δίνουν μάχες καθημερινά για να σώσουν όσο το δυνατόν περισσότερες ζωές! Ο λόγος για το προσωπικό του ΕΚΑΒ το οποίο αν και υποστελεχωμένο και με αρκετά προβλήματα...
(όπως όλες οι υπηρεσίες άλλωστε) καλείται και αντιμετωπίζει κάθε χρόνο 6000 περιστατικά με τα ασθενοφόρα και άλλα 300 με το ελικόπτερο Super Puma (αεροδιακομιδές από τα νησιά μας) που εδρεύει στη Ρόδο!Όπως τόνισε στη συνέντευξη που παραχώρησε στην «Ροδιακή» ο υπεύθυνος για τον συντονισμό του ΕΚΑΒ στην περιοχή μας κ. Φιλήμονας Χατζησταμάτης, πρόκειται για ένα δύσκολο επάγγελμα για το οποίο τις περισσότερες φορές οι συνάδελφοι του υπερβάλλουν εαυτό, αφού λόγω της έλλειψης προσωπικού ούτε ρεπό υπάρχουν, αλλά ούτε και άδειες! Επάγγελμα ψυχοφθόρο και σκληρό, καθώς ουκ και λίγες φορές χρειάστηκε, όπως μας είπαν, να δώσουν τις πρώτες βοήθειες ή να μεταφέρουν σε κρίσιμη κατάσταση έναν δικό τους άνθρωπο. «Εκείνη την ώρα δεν βλέπεις συγγενικούς δεσμούς, αλλά τον άνθρωπο και πώς να τον σώσεις, ενεργείς ως επαγγελματίας»!
Ποια είναι η κατάσταση που επικρατεί στο ΕΚΑΒ σήμερα;
Αυτή τη στιγμή στο ΕΚΑΒ η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη, λόγω μη επάνδρωσης κυρίως των ασθενοφόρων. Για να αντιληφθείτε τι λέμε όλο το νησί καλύπτεται με 46 πληρώματα ασθενοφόρων διασώστες, υπάρχει τμήμα αεροδιακομιδών το οποίο έχει και ένα γιατρό και 3 διοικητικούς υπαλλήλους.
Το πρόβλημα υπάρχει σε όλα τα τμήματα εκτός από το διοικητικό. Ειδικά για το ασθενοφόρο όπου πρέπει να υπάρχουν εξειδικευμένα άτομα διασώστες, έχουμε θέμα. Να σκεφθείτε ότι χρειάζονται τουλάχιστον 11 άτομα για να επανδρωθεί το ασθενοφόρο και έξι άτομα για το τηλεφωνικό κέντρο ώστε να καλυφθούν οι βάρδιες επί 24ωρου βάσεως. Για να αντιληφθείτε την κατάσταση τους 9 μήνες του έτους και ενώ χρειαζόμαστε 4 ασθενοφόρα έχουμε και επανδρώνουμε μόνο τρία!
Στο νησί μας υπάρχουν 3 τομείς που έχουν εγκριθεί από την διοίκηση του ΕΚΑΒ: ο τομέας Ρόδου, Νότιας Ρόδου και ο τομέας Έμπωνας. Η βάση είναι εδώ στη πόλη της Ρόδου όπου εδώ είναι και όλα τα κύρια υλικά κ.α. Το πρόβλημα εντείνεται κυρίως τους θερινούς μήνες διότι έχουμε και αύξηση σε μεγάλο βαθμό των περιστατικών. Για παράδειγμα τον Ιανουάριο κάνουμε 350 περιστατικά σε όλο το νησί, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο φθάνουμε και τα 1000!
Όπως μας λέτε η κατάσταση το καλοκαίρι θα πρέπει να είναι πολύ δύσκολη. Δεν γίνεται ενίσχυση της υπηρεσίας σας έστω τους θερινούς μήνες;
Το καλοκαίρι μετά τις ενέργειες που κάνουμε κάθε φορά, προσπαθούμε να ενισχυθούμε έστω και μέσα από την αυτοδιοίκηση (τα τελευταία χρόνια). Πράγματι και πέρυσι μας έστειλε η υπηρεσία μας κάποιους υπαλλήλους, τους φιλοξένησε η τοπική αρχή και έτσι έγινε η επάνδρωση 4 ασθενοφόρων για όλο το νησί.
Δηλαδή αυτό που έπρεπε να είχαμε όλο το χρόνο, το έχουμε το καλοκαίρι!
Η αλήθεια είναι πως αυξάνεται πάρα πολύ η δουλειά μας και έτσι κάθε καλοκαίρι λέμε ότι βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση (μαζί και το νοσοκομείο)! Αυτό φαίνεται και από τον αριθμό των περιστατικών και τη κίνηση. Το προσωπικό δεν επαρκεί, υπάρχει κούραση, όμως οι ανάγκες δεν πάνε πίσω. Όλοι οι συνάδελφοι εδώ βάζουν πρώτα το υπηρεσιακό συμφέρον και μετά το δικό τους και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι τους οφείλονται περίπου 2500 ρεπό, κάνουν βάρδιες πέραν από αυτές που προβλέπονται, τους χρωστάει άδειες πάνω από ενάμιση χρόνο η υπηρεσία, και όμως δεν έχουν αξιώσεις, δεν κινούνται νομικά, διότι ξέρουν και αναγνωρίζουν την κατάσταση.
Όλα αυτά όμως δεν αναγνωρίζονται.
Βέβαια είναι φυσικό, διότι είναι η δουλειά μας τέτοια, έχουμε να κάνουμε με τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, και ο καθένας όταν έχει πρόβλημα, την δύσκολη στιγμή, όλα του φαίνονται βουνό και φταίνε πάντα κάποιοι άλλοι.
Κατά καιρούς ακούγονται αρνητικά σχόλια για την υπηρεσία σας, κυρίως σε ότι αφορά το χρόνο που σπεύδετε σε ένα περιστατικό.
Καταγγελίες έγγραφες δεν έχουν γίνει σε εμάς για αργοπορία ασθενοφόρου. Όμως έχουμε τύχει να ακούσουμε να σχολιάζεται αυτό. Εμείς να ξέρετε ελεγχόμαστε, καταγράφονται όλες οι κλήσεις και σε κάρτες, και σε βιβλίο που παραδίδεται και δεν ανοίγεται παρά μόνο με εισαγγελική παρέμβαση ή με απόφαση του δ.σ. της υπηρεσίας σε κεντρικό επίπεδο.
Όμως σε δυσάρεστα περιστατικά είναι επόμενο ο πολίτης που περιμένει το ασθενοφόρο να παραλάβει τον άνθρωπο του, τα δευτερόλεπτα να του φαίνονται ώρες! Μακάρι να μπορούσαμε και εμείς να έχουμε το ασθενοφόρο εκεί που θα χρειαστεί, όμως δεν το γνωρίζουμε από πριν.
Η Ρόδος είναι ένα νησί γεωγραφικά πολύ μεγάλο, οι ανάγκες του είναι περισσότερες από αυτές που πρέπει. Θα έπρεπε να είχαμε περισσότερο προσωπικό άρα και περισσότερα οχήματα. Το προσωπικό όμως δεν υπάρχει και δεν προβλέπεται ούτε στο άμεσο μέλλον να υπάρξει και αναγκάζεται η υπηρεσία του ΕΚΑΒ ανάλογα τη δύναμη που έχει και τις ανάγκες, να τα μοιράζει.
Και έτσι αυτή τη στιγμή η Ρόδος, η Ιαλυσός, οι Καλυθιές, το Φαληράκι περιοχές που έχουν τόσες χιλιάδες κατοίκους καλύπτεται μόνο με ένα ασθενοφόρο! Και αναγκαζόμαστε να μετακινούμε τα 2 ασθενοφόρα που έχουμε είτε στον Αρχάγγελο και στην Πυλώνα (κατά καιρούς) είτε στον Έμπωνα να έρθουνε για να καλύψουν περιστατικά που συμβαίνουν μέσα σε αυτό το τρίγωνο. Εκ των πραγμάτων λοιπόν σε μία τέτοια περίπτωση θα υπάρξει και κάποια καθυστέρηση.
Ποια είναι η κατάσταση των ασθενοφόρων;
Η παλαίωση των ασθενοφόρων είναι ένα σημαντικό πανελλαδικό ζήτημα για το οποίο σίγουρα δεν ευθύνεται το προσωπικό και ορισμένες φορές ούτε το ίδιο το ΕΚΑΒ. Πάντως δεν είναι οι λίγες οι φορές που ακούμε τη φράση «τι ασθενοφόρο είναι αυτό που ήρθε»!
Εξαρτάται καθαρά από το κράτος το ίδιο. Για να αντιληφθείτε αυτό που σας λέω, το πιο «καινούριο» μας ασθενοφόρο το οποίο το χρησιμοποιούμε και για μακρινές αποστάσεις (Νότια Ρόδο) είναι μία δωρεά των εφοπλιστών που είχε γίνει πανελλαδικά και είναι όχημα του 2008, δηλαδή 5 ετών! Τα άλλα είναι του 2004 το Citroen και τα άλλα του 2002. Δηλαδή τα ασθενοφόρα μέσο όρο διασχίζουν 50-60 χιλ. χιλιόμετρα το χρόνο, αντιλαμβάνεστε τα υπόλοιπα.
Ποια περίοδος χρονικά είναι η δυσκολότερη για εσάς;
Ειδικά Ιούλιο και Αύγουστο, είναι «δύσκολοι» μήνες! Εκείνο το διάστημα έχουμε και αρκετούς νεαρής ηλικίας τουρίστες, οι οποίοι καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες αλκοόλ. Εμείς έχουμε «εντολή» να φροντίζουμε τους ξένους επισκέπτες, τα ξενοδοχεία φωνάζουν για να τους μεταφέρουμε στο νοσοκομείο και έχει τύχει την ώρα εκείνη που μεταφέρουμε τον τουρίστα με μία απλή μέθη, να συμβαίνει ένα τροχαίο, ή ένα παθολογικό ή καρδιολογικό περιστατικό πιο σοβαρό, που θα έπρεπε να παρέμβουμε και εμείς δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε εκείνη τη στιγμή.
Και αυτό πρέπει μετά ο πολίτης να το καταλάβει, που δεν το καταλαβαίνει, και που δεν είναι η δουλειά του να το κάνει διότι εκείνος θέλει τις υπηρεσίες για τις οποίες πληρώνει και φορολογείται.
Πόσα περιστατικά καλείστε να αντιμετωπίσετε τον χρόνο;
Πέρυσι καταγράφηκαν 6000 περιστατικά για τα ασθενοφόρα, ενώ έγιναν και 300 αεροδιακομιδές από τα νησιά με το σούπερ πούμα που εδρεύει στο νησί.
Όμως από αυτά τα 6000 περιστατικά το 60% είναι με ερωτηματικό αν χρίζει μεταφοράς. Δυστυχώς υπάρχει το φαινόμενο της κακής χρήσης του ασθενοφόρου αλλά εμείς οφείλουμε να διακομίζουμε τους ασθενείς και να αντεπεξερχόμαστε στις κλήσεις.
Τι εννοώ.
Υπάρχουν πολλοί ασθενείς που δεν έχουν χρήματα (είναι το φαινόμενο το τελευταίο) και επικαλούνται σε συγκεκριμένα σημεία της πόλης, ότι για παράδειγμα έπαθα μία λιποθυμία ή δύσπνοια, και εμείς είμαστε αναγκασμένοι να τους μεταφέρουμε στο νοσοκομείο. Τέτοιες κλήσεις γίνονται σε μεγάλο ποσοστό και πιθανώς στο εξωτερικό να μην τους έπαιρναν. Όταν όμως σε καλεί ο πολίτης και σου πει ότι έπαθα μία λιποθυμία ή ένιωσα μία δυσφορία, εμείς θα τους πάρουμε. Διότι διάγνωση δεν μπορεί να γίνει από το τηλέφωνο.
Υπάρχουν δε περιπτώσεις (τα τηλεφωνήματα καταγράφονται) που σου λένε καθαρά, έχω πυρετό ή το παιδί μου έχει πυρετό υψηλό και δεν έχω μέσο για να το φέρω στο νοσοκομείο. Και αυτά τα περιστατικά τα αντιμετωπίζουμε.
Καλό πάντως είναι οι πολίτες να έχουν γνώση του τι σημαίνει και σε ποιες περιπτώσεις καλούμε το ασθενοφόρο. Αυτό όμως είναι και θέμα παιδείας.
Δυστυχώς το αντικείμενο μας είναι τόσο δύσκολο που θα πρέπει να ξεκινήσει ο πολίτης να το μαθαίνει από το σχολείο.
Ποια περιστατικά είναι αυτά που σας έχουν «σημαδέψει»;
Τα περιστατικά που «μένουν» στον διασώστη είναι αυτά που έχουν να κάνουν με μικρά παιδιά, ή συγγενικά πρόσωπα ή συναδέλφους. Αυτό είναι και το δυσκολότερο μέρος!
Και ποια είναι αυτά με την μεγαλύτερη «συχνότητα»;
Τα τροχαία ατυχήματα. Σε σχέση με τον πληθυσμό μας είναι πολύ μεγάλος ο αριθμός τους. Στους αριθμούς φθάνουμε τα μεγάλα αστικά κέντρα όπως τη Πάτρα. Έχουμε πάρα πολλά τροχαία με βάση τον πληθυσμό μας!
Πόσο η δουλειά επηρεάζει την καθημερινότητα σας;
Το βασικό για όλους εμάς είναι να βρισκόμαστε σε ήρεμη ψυχολογική κατάσταση διότι αυτά που βιώνουμε καθημερινά στον χώρο μας είναι δύσκολο να τα αντιμετωπίσει ένας οργανισμός. Σίγουρα επηρεαζόμαστε και είναι αποδεδειγμένο ότι αυτό έχει να κάνει και με το σώμα και με τη ψυχή μας. Και προσπαθούμε όσο μπορούμε να είμαστε σε μία κατάσταση ήρεμη. Βέβαια την ώρα του περιστατικού, δεν κοιτάζεις πλέον ποιος είναι στα χέρια σου, αλλά τι μπορείς να κάνει για να τον σώσεις!
Μου έχει τύχει να πάω στον πεθερό μου και έπρεπε να δώσω τη βοήθεια που γνώριζα και που όφειλα. Και το έκανα. Εκείνη την ώρα δεν ήταν ο πεθερός μου!
Δύσκολο το έργο σας όπως και να το δει κάποιος!
Εμείς προσπαθούμε να εξελιχθούμε ώστε να εξελιχθούν και οι παρεχόμενες υπηρεσίες προς τον πολίτη. Καταφέραμε και φέραμε στη Ρόδο το ΙΕΚ το ταχύρυθμο, διότι υπήρξαν περιπτώσεις όπου είχαν προσληφθεί άτομα με επικουρικά καθαρά κριτήρια και έγινε μία εκπαίδευση εδώ. Τώρα πλέον ζητάμε όλοι οι υπάλληλοι να είμαστε στην ίδια κατηγορία, υπάρχουν και τα κανονικά ΙΕΚ τα οποία παλαιότερα δεν υπήρχαν και ότι πρόσληψη είχε γίνει στο νησί της Ρόδου, εκτός των 10 ατόμων, ήταν από άλλα μέρη.
Είμαστε εδώ και όσο μπορούμε καλύτερα.
Οι πολίτες μπορούν να καλούν στο 166 που είναι το τηλέφωνο κλήσεις του ΕΚΑΒ για περιστατικά.
Ελευθερία Πελλού.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου