κατάφερε να σκοτώσει το σκυλάκι της και να προκαλέσει εξαιρετικά σοβαρά τραύματα και στην ίδια.
Στην επιστολή της, η οποία προκαλεί συγκίνηση αλλά και προβληματισμό η κ. Κάτια Ζαχαρίου-Καρίκη, αναφέρει συγκεκριμένα:
«Την Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013, στην περιοχή της Μητρόπολης, βγαίναμε από το αυτοκίνητό μου μαζί με το μόλις 11 μηνών σκυλάκι μου –ένα μικρόσωμο μαύρο κανίς- όταν δεχθήκαμε δολοφονική επίθεση από ένα μεγαλόσωμο σκύλο.
Ο σκύλος αυτός –ποιμενικός του Καυκάσου όπως έμαθα αργότερα- χωρίς αιτία και αφορμή μας επιτέθηκε, ενώ τριγυρνούσε ελεύθερος έξω από το σπίτι του, με τον ιδιοκτήτη του άφαντο. Ούτε πρόλαβα να προφυλάξω το σκυλάκι μου από τα δόντια του. Επιδόθηκε με λύσσα στο να το κατασπαράζει επί δέκα ολόκληρα λεπτά ενώ εγώ, παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειές μου, δεν κατάφερα να το ελευθερώσω από τα δόντια του.
Ο τραγικός απολογισμός ήταν το σκυλάκι μου να τραυματιστεί πολύ σοβαρά και να κείτεται αιμόφυρτο και δαγκωμένο παντού στο δρόμο ενώ τα δύο μου χέρια να έχουν τραυματιστεί βαθιά από τα δόντια του και να έχω χάσει τα δύο νύχια του ενός μου χεριού. Μόλις ο σκύλος τελείωσε το δολοφονικό του έργο μπήκε στο σπίτι.
Τότε ξεκίνησε ένας δεύτερος Γολγοθάς: η προσπάθεια ανεύρεσης κτηνιάτρου για να περιθάλψει το ετοιμοθάνατο σκυλάκι μου. Πρώτα- πρώτα τηλεφωνώ στην κτηνίατρο που το φρόντιζε αυτούς τους έντεκα μήνες της ζωής του. Αυτή απλά μου είπε πως δεν μπορούσε να το δει, παρά τις επίμονες ικεσίες, τα κλάματα και την απόγνωσή μου. Μου έδωσε κάποια τηλέφωνα μήπως και μπορέσω να εξυπηρετηθώ. Μάταιος κόπος.
Τα τηλέφωνα δεν απαντούσαν. Η εφημερεύουσα κτηνίατρος επίσης δεν απαντούσε παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειές μου να τη βρω. Ήταν βλέπετε 7η Μαρτίου, δηλαδή αργία. Μετά από κάποια βασανιστικά και αγωνιώδη λεπτά, μία κυρία από τους παρευρισκόμενους μου έδωσε το τηλέφωνο του δικού της κτηνιάτρου, που όμως -όπως είπε- είναι άνθρωπος και θα με βοηθούσε.
Πράγματι, ο κύριος αυτός προς τιμήν του, δέχθηκε να περιθάλψει το σχεδόν ετοιμοθάνατο σκυλάκι μου. Όμως, παρά τις απέλπιδες και επίμονες προσπάθειές του να το σώσει το σκυλάκι μου υπέκυψε στα τραύματά του λίγες ώρες μετά.
Δεν θα μιλήσω πολύ για τον εαυτό μου. Ήρθε ασθενοφόρο, πήγα στο Γενικό Νοσοκομείο της Ρόδου όπου μου παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες και στη συνέχεια πήγα στο Κέντρο ʼκρας Χείρας του Κ.Α.Τ. στην Αθήνα, γιατί τα τραύματα ήταν πολύ σοβαρά. Όταν επέστρεψα στη Ρόδο, εισήχθηκα στο Γενικό Νοσοκομείο της Ρόδου για περαιτέρω νοσηλεία όπου και έτυχα της καλύτερης δυνατής περίθαλψης από το προσωπικό και τους γιατρούς της Ορθοπαιδικής Κλινικής το οποίο και ευχαριστώ πολύ για τη στήριξη που μου παρείχε και το συγχαίρω θερμά για τον απόλυτο επαγγελματισμό που επέδειξε.
Τουλάχιστον εγώ έσωσα τη ζωή μου αν και απ΄ ότι μου είχαν πει οι γιατροί στο Κ.Α.Τ. στην Αθήνα, εάν δεν έπιανε η ισχυρή αντιβίωση που μου είχαν χορηγήσει θα αναγκάζονταν να μου κόψουν το χέρι. Να μη συζητήσω για το γεγονός ότι έμεινα μακριά από την εργασία μου για είκοσι ημέρες και δεν γνωρίζω ακόμη αν τα τραύματά μου θα αποκατασταθούν πλήρως.
Αναρωτιέμαι όμως, τι θα γινόταν αν στη θέση μου ήταν ο γιός μου;
Ως πότε οι ιδιοκτήτες σκύλων θα είναι τόσο ανεύθυνοι και δε θα νοιάζονται ούτε θα προφυλάσσουν την υγεία και την σωματική ακεραιότητα των συμπολιτών τους; Ως πότε οι φορείς και παράγοντες θα κωφεύουν σε ένα πρόβλημα που έχει καταντήσει μάστιγα; Όταν θα κλάψουμε ανθρώπινα θύματα, ή όταν κάποιος από τους πολύ γνωστούς και επώνυμους θρηνήσει τον τραυματισμό κάποιου δικού του ανθρώπου ενήλικου ή ανήλικου ή κάποιου δικού του κατοικίδιου; Οι ερωτήσεις είναι δικές μου αλλά τον προβληματισμό τον αφήνω σε εσάς.
Σημειώνω ότι ένα μήνα μετά, ο σκύλος- δολοφόνος κυκλοφορεί ακόμη ελεύθερος, παρόλο που ήρθε η Αστυνομία και κατέγραψε το συμβάν και παρά το γεγονός ότι κατατέθηκε μήνυση τόσο από εμένα όσο και από τις Αστυνομικές Αρχές εναντίον του ιδιοκτήτη του σκύλου. Επίσης, οι περισσότεροι από τους αυτόπτες μάρτυρες μου δήλωσαν ότι δεν επιθυμούν να μπουν στην διαδικασία να καταθέσουν γιατί φοβούνται. Βλέπετε στην Ελλάδα οι διαδικασίες για την απονομή της δικαιοσύνης είναι πολύ αργές και κάθε Έλληνας έχει μάθει να κινητοποιείται μόνο όταν βλάπτονται τα άμεσα συμφέροντά του.»
Με εκτίμηση
Κάτια Ζαχαρίου- Καρίκη
Οδοντίατρος
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου