αστράφτει καταπράσινη και λουουδιασμένη, ξεπλυμένη από τις σκόνες του καλοκαιριού. Τι τύχη που ενώ αλλού ο χειμώνας είναι συνδεμένος με χιόνια και κιτρινισμένα ή μαδημένα φύλλα ο δικός μας, εδώ στην Ρόδο, κάνει αντίθετα τα πάντα να πρασινίζουν.
Βγήκαμε λοιπόν για τον περίπατό μας μαζί με δυο καλές φίλες κι είπαμε να πάμε στην χαράδρα του ποταμού που κυλάει δίπλα στον Άγιο Θωμά και που μετά από ένα χιλιόμετρο περίπου τελειώνει απότομα σ’ έναν πανέμορφο καταρράκτη που ρίχνει τα νερά του από τα 15 – 20 μέτρα ψηλά. Τσέπωσα και την μικρή μου κάμερα να πάρω φωτογραφίες για να τις δείξω σε σας, φίλοι αναγνώστες. Για να θαυμάσετε τις ομορφιές της Ρόδου, μα και για να σας κάνω να ζηλέψετε (τις έχω κάτι τέτοιες μικρο κακίες εγώ. Χεχεχε…).
Δυστυχώς, η φόρα μας κόπηκε απότομα. Αντί για ομορφιά βρεθήκαμε αντιμέτωποι με αίσχος και ντροπή. Ψηλά, πάνω απο την απότομη πλαγιά -να είναι ίσως πενήντα μέτρα;- περνάει ο δρόμος για τον Μεσαναγρό.
Απ’ εκεί ο κάθε Έλλην αφήνει να κατρακυλήσουν τα κάθε λογής σκουπίδια.
Parapona-Rodou
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου