«Είμαι ανταγωνιστικός, βάζω στόχους...»


Αυτά τα παιδιά, που είναι λίγα γιατί είναι ιδιαίτερα, ανεξάρτητα, φωτισμένα και δεν αφήνουν να φανεί ο κόπος πίσω από το αποτέλεσμα, πρέπει να...
πηγαίνουν στα σχολεία, να μιλούν στους άλλους μαθητές, να λένε ότι δεν χρειάζεται να είσαι «μαθητής ρομπότ», αρκεί να έχεις αγάπη γι αυτό που κάνεις και να έρχεσαι μερικές φορές αντιμέτωπος με τα όριά σου για να μάθεις τον εαυτό σου! 

Αυτό σκεφτόμουν όταν τελείωσε η κουβέντα μου με τον Μιχάλη Χαλκιόπουλο, πρωτοετή φοιτητή Μηχανολογίας σήμερα στο Μετσόβιο Πανεπιστήμιο Αθηνών, που πήρε εύφημη μνεία στην 43η Ολυμπιάδα το καλοκαίρι, μεταξύ 400 επίλεκτων απ΄ όλο τον κόσμο. Και είναι τόσο cool και συνειδητοποιημένος που ξαφνιάζεσαι! 

Είναι τα γονίδια; Η οικογένεια των Χαλκιόπουλων έχει πετύχει σ΄ όλους τους στίβους και κερδίζει μέχρι σήμερα. Είναι η Σουηδέζα μαμά, μισή από τη Φινλανδία, είναι ότι αυτό το αγόρι έχει πολλές παραστάσεις σε σχέση με άλλα; Είναι ό ίδιος; Είναι όλα αυτά μαζί. Στη συνέντευξη του ζήτησα να είναι κι ο πατέρας του, ο Κώστας Χαλκιόπουλος, μηχανολόγος κι αυτός και πολλά άλλα, όπως κι ο αδελφός του. Αλλά αυτή την κουβέντα θα την κάνουμε μιαν άλλη φορά.
 

Μέσα στο καλοκαίρι μετά τις Πανελλήνιες συνέχισες με την Ολυμπιάδα! 
Ναι, οι Πανελλήνιες δεν σηματοδότησαν κανένα τέλος για εμένα. 

Δεν ήσουν όμως αρκετά κουρασμένος; 
Προφανώς. Ξέρεις ότι έχει γίνει τρομερή προσπάθεια όλη τη χρονιά για να πετύχεις κάτι και αν δεν πας καλά εκείνη την εβδομάδα χάνεις ένα χρόνο από τη ζωή σου. Αυτή η τάξη είναι έτσι, όντως. Αφού πέρασε αυτό για εμένα από εκεί και πέρα έσβησε εντελώς και ανυπομονούσα για το επόμενο που ήταν η Ολυμπιάδα. 

Πόσο έτοιμος ήσουν; 
Γενικά είχα κάνει μια καλή προετοιμασία στη Φυσική που αφορούσε την ύλη του σχολείου της Γ΄ Λυκείου. Μετά ξέφυγα κι έκανα πολύ περισσότερα πράγματα πάνω στη Φυσική ωστόσο η προετοιμασία μου ήταν πολύ μικρή σε σχέση μ΄ αυτήν των διαγωνιζόμενων από τις άλλες χώρες. Αμέσως μετά τις πανελλήνιες πήγα για μία εβδομάδα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για την επιπλέον ύλη, αλλά αυτά δεν γίνονται σε μια εβδομάδα και κυρίως το κομμάτι των εργαστηρίων, διάφορα δηλαδή ειδικά εργαστηριακά μηχανήματα που χρησιμοποιούνται για τη διεξαγωγή πειραμάτων. 

Είχες τη δυνατότητα μέχρι τότε να κάνεις πειράματα; 
Στη Φυσική και στη Χημεία δεν μπορείς να κάνεις μόνο θεωρία. Και δυστυχώς στα ελληνικά σχολεία στην πραγματικότητα κάνεις μόνο θεωρία. Και πας στην Ολυμπιάδα, όπου πάνε οι 5 καλύτεροι από κάθε χώρα και έχεις να διαγωνιστείς τους Αμερικανούς, τους Κινέζους, τους Ρώσους, τους διαγωνιζόμενους της Ταϊβάν… που είχαν κάνει δύο χρόνια προετοιμασία με πειράματα, γι αυτή την Ολυμπιάδα. 

Ωστόσο ήρθες τέταρτος, μεγάλη επιτυχία και πολύ καλά πήγε κι ο Σταύρος Ευθυμίου! 
Και του χρόνου θα πάει καλύτερα. Θα πάει πάρα πολύ καλά, είμαι βέβαιος ότι θα επιλεγεί και πάλι για την Εθνική Ομάδα του 2013 και επειδή έχει την εμπειρία αυτής την Ολυμπιάδας, κι έχει μεγάλη σημασία αυτό, μπορεί να διεκδικήσει μετάλλιο. Έχει πλεονέκτημα. Σ΄ αυτή την Εθνική Ομάδα είχαμε όλα τα παιδιά τη δυνατότητα να φέρουμε χάλκινο μετάλλιο, αλλά έλειπε η εμπειρία για να αποσπάσουμε πολύτιμους βαθμούς. Τώρα ξέρουμε και για κάποιον που θα ξαναπάει, όπως ο Σταύρος που είναι ένα χρόνο μικρότερός μου, έχει πλεονέκτημα. 

Τι σε βοήθησε εσένα και πήγες τόσο καλά; Η εύφημη μνεία είναι κάτι σαν τέταρτο βραβείο. 
Οι διαγωνισμοί, οι εξετάσεις που έχω δώσει μέχρι σήμερα, οι Πανελλήνιες, οι αγώνες μπάσκετ και καρτ στους οποίους τρέχω. Όλα είναι θέμα τριβής, προετοιμασίας και προπόνησης. Η συνδυαστική σκέψη που έχω στη Φυσική έχει προέλθει κατά 99% από το καρτ. Εκεί για να καταλάβεις πως δουλεύει ο κινητήρας πρέπει να ξέρεις από καύσεις, τριβές κι ένα σωρό άλλα πράγματα. Αλλά συνδυαστική σκέψη έχω στη Φυσική. Αν μου βάλεις ασκήσεις του Αθηναγόρα Σκιαδόπουλου στα Μαθηματικά, θα τρακάρω σε τοίχο. 

Πότε κατάλαβες ότι έχεις αυτή την κλήση στη Φυσική; 
Είχα φτάσει στην Α΄ Λυκείου και δεν το είχα καταλάβει, απλά μου άρεσε. Οι καθηγητές μου το κατάλαβαν ο κ. Λουκάς Κώστας και ο κ. Νικήτας Χατζηκωνσταντίνου. Μου είπαν: «θέλουμε να σε δηλώσουμε στο διαγωνισμό Φυσικής» που ήταν σε πανελλήνιο επίπεδο. Μερικές μέρες μετά πήγα, χωρίς προετοιμασία και πήρα την 11η θέση. Θυμάμαι τότε μου έδιναν όλοι συγχαρητήρια και απαντούσα «ευχαριστώ πολύ, αλλά τι έκανα»; Μου έδειξαν τ΄ αποτελέσματα και λέω: «έχει γούστο»! Για την επόμενη χρονιά προετοιμάστηκα περισσότερο, είχα κάποιες ατυχίες κι έτσι ήρθα τέταρτος. 

Πες μου το καθημερινό σου πρόγραμμα. Πώς ήταν δηλαδή η μέρα σου στη Β΄ Λυκείου, για παράδειγμα; 
Στη Β΄ Λυκείου σχολούσα στις 3 παρά το μεσημέρι, πήγαινα σπίτι, έπαιρνα τα πράγματά μου και στις 3:30 ήμουν στο γήπεδο γιατί 4 με 6 είχα προπόνηση με την ανδρική ομάδα του Διαγόρα που έπαιζε στη Β΄ Εθνική στο μπάσκετ και ταξιδεύαμε σε όλη την Ελλάδα εκείνη τη χρονιά. Από τις 7 έως τις 9 το βράδυ κάθε Δευτέρα-Τετάρτη-Παρασκευή είχα μάθημα Φυσική-Χημεία και τις άλλες μέρες Μαθηματικά. Γύριζα σπίτι στις 10 το βράδυ και εκείνη την ώρα προσπαθούσα να ξεκουραστώ λίγο και να διαβάσω τα μαθήματα της άλλης μέρας. Σαββατοκύριακο είχα τους αγώνες του Διαγόρα και ταξίδευα σε όλη την Ελλάδα. Κάποια στιγμή ζήτησα να μην πηγαίνω στους εκτός γιατί δεν έβγαινε το πρόγραμμα, διάβαζα και μέσα στο αεροπλάνο. Στην Γ΄ Λυκείου όμως αφοσιώθηκα στις πανελλήνιες και είχα στο μυαλό μου και την Ολυμπιάδα. 

Στον Κολοσσό πότε έπαιξες μπάσκετ; 
Στην Α΄ Λυκείου, όπου κερδίσαμε το Δωδεκανησιακό Πρωτάθλημα στους παίδες και με τη Μικτή Δωδεκανήσου το πρωτάθλημα Αιγαίου. Παράλληλα κερδίσαμε και πανελλήνιο πρωτάθλημα στην κατηγορία Καρτ Rotax. Στη Β΄ Λυκείου το σαββατοκύριακο έκανα και προπόνηση καρτ που κερδίσαμε το πανελλήνιο και βγήκα δεύτερος στο πρωτάθλημα νοτιοανατολικής Ευρώπης στη Βουλγαρία. Το καρτ έχει πολλούς αγώνες μέσα στο καλοκαίρι και βόλευε. 

Εδώ θέλω να μείνουμε. Είστε μια «αγωνιστική οικογένεια»! Κι ο πατέρας σου κι ο θείος σου τρέχουν και ασχολούνται σοβαρά και με άλλα αθλήματα! 
Ναι, κι ο ξάδελφός μου. Κάνουμε καρτ εμείς οι δύο οι μικροί από το 2002. 

Τι σε γοητεύει στο καρτ; 
Έχω ένα χρονόμετρο μπροστά μου και λέω «πάει πιο κάτω»; Η ακρίβεια, η ταχύτητα και ο χρόνος που κυνηγάς. Εκεί φαίνεται στα ίσια ποιος είναι καλύτερος από τον άλλο. 

Θέλεις να είσαι ο πρώτος… 
Είμαι ανταγωνιστικός, κι αυτό ήρθε από το καρτ. Βάζω στόχους και είμαι αυστηρός με τον εαυτό μου. Κι όταν λέω είμαι ανταγωνιστικός δεν εννοώ να μην γράψει ο άλλος και να γράψω εγώ, αλλά ο άλλος να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί και να το κάνω κι εγώ. Το θέμα είναι να είσαι τόσο καλά προετοιμασμένος που να τον περάσεις στα ίσια. 

Είναι το ταλέντο που πρέπει να έχει κάποιος για οτιδήποτε ή το καλό αποτέλεσμα έρχεται από τις ώρες δουλειάς ή διαβάσματος; 
Όταν έχεις ίδιες ώρες δουλειάς ή διαβάσματος με κάποιον άλλον αν έχεις ταλέντο υπερισχύεις εσύ. Αν έχεις μόνο ταλέντο μπορεί και να κολλήσεις όμως. Μόνο του το ταλέντο δεν αρκεί. Χρειάζεται να έχεις πρόγραμμα και σωστή προπόνηση. 

Εσύ διάβαζες πολύ; 
Δεν ήταν πολύ το διάβασμα που έκανα. ʼλλοι είχαν διαβάσει πολύ περισσότερο από εμένα, ήξεραν και το κόμμα και την τελεία, αλλά δεν έγραψαν τόσο καλά στις πανελλήνιες. Εκεί υπάρχει τρομερό άγχος κι αν μείνεις στη λεπτομέρεια μπορεί να χάσεις την ουσία. Αυτό που χρειάζεται είναι να έχεις ικανότητα συνδυασμού. Σας είπα, πολλοί είχαν διαβάσει περισσότερο από εμένα, αλλά μετράει η ψυχολογία. Μπορεί να μην είσαι έτοιμος για ένα μεγάλο διαγωνισμό. Εγώ είχα έρθει πολλές φορές σε φάση «είμαστε όλοι εδώ μαζί στην εκκίνηση, πρέπει να φύγουμε». Οι Πανελλήνιες ήταν για εμένα… ο τελικός! 

Τι αισθάνεται κανείς στην εκκίνηση; 
Αισθάνεσαι πεταλούδες μέσα στο στομάχι σου! Αν οι πεταλούδες γίνουν φόβος έχεις πρόβλημα. Πρέπει αυτό το αίσθημα να το χρησιμοποιήσεις προς όφελός σου, να σε κρατήσει σε εγρήγορση και συγκεντρωμένο. Ακριβώς επειδή στην Ελλάδα δεν υπάρχει αυτό το σύστημα και δεν περνάς από τεστ ψυχολογίας πριν από τις πανελλήνιες, ο αθλητισμός είναι must γιατί καλλιεργεί ακριβώς αυτό. Αν βρεθείς κοντά στο καλάθι ή κοντά στο τέρμα πρέπει να έχεις ψυχολογία ώστε να εκτιμήσεις σωστά αυτό που πρέπει να γίνει. Είναι μια κόντρα συνεχής. 

Ελεύθερο χρόνο είχες καθόλου; 
Στη Β΄ Λυκείου που είχα και τον αθλητισμό δεν είχα τόσο. Είχα μόνο Σάββατο απόγευμα-βράδυ και Κυριακή απόγευμα-βράδυ, αλλά αξιοποιούσα πλήρως αυτό το χρόνο. Δεν γίνεται αλλιώς, θα ανατιναχτείς. Τα πρωινά διάβαζα τα μαθήματα της εβδομάδας που δεν με ενδιέφεραν και τόσο, αλλά έπρεπε να τα διαβάσω! 

Μέσα σε όλα αυτά που κέρδισες έχασες και κάτι; 
Όχι, στην τελική αν δεις πόσο ελεύθερο χρόνο έχεις και τον αξιοποιήσεις σε σχέση με τον άλλο κόσμο που μπορεί να δει τηλεόραση, ή να κάτσει στον καναπέ, είμαι κερδισμένος γιατί συναναστράφηκα πολύ κόσμο. Με τον αθλητισμό έχω κάνει γνωστούς παντού και στην Αθήνα που ζω τώρα. 

Έβαλες καινούργιους στόχους τώρα; 
Αυτή την περίοδο είμαι πολύ κουρασμένος, δεν μπορώ ούτε πρόγραμμα να ακολουθήσω ούτε τίποτα. Απολαμβάνω το πρώτο εξάμηνο του φοιτητή, αλλά μετά πρέπει να σοβαρέψουν τα πράγματα. 

Τι θα έλεγες στους άλλους της ηλικίας σου; 
Δεν χρειάζεται συνεχώς να εφευρίσκουμε τον τροχό. Πάρε έτοιμες τις γνώσεις από τους άλλους και προχώρησέ τες, εξέλιξέ τες. Να ακούς τον καθηγητή σου, αρκεί να του έχεις εμπιστοσύνη. Κι εδώ θέλω να ευχαριστήσω τους δικούς μου καθηγητές. Τον Λουκά Κώστα και τον Νικήτα Χατζηκωνσταντίνου που είπα και πριν και τον Σταύρο Πρωτογεράκη, τον Αργύρη Γαμβρέλλη και τον Βλάση Τσίνα.
Pοδούλα Λουλουδάκη




Share on Google Plus

About ΡΟΔΟΣ ΝΕΑ

    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου