Αλήθεια, πόση αδιαφορία, απάθεια και ανευθυνότητα μπορεί να αποτυπωθεί μέσα σε λίγα περιφραγμένα τετραγωνικά και μάλιστα σε κοινή θέα;
Άραγε, όταν περνούν οι εκπρόσωποι της δημοτικής αρχής έξω από το ιστορικό ανοιχτό γήπεδο μπάσκετ του Δωριέα, το οποίο βρίσκεται σ’ ένα από τα κεντρικά περάσματα της πόλης, ανάμεσα στο 1ο Γυμνάσιο (Καπνοβιομηχανία) και στα γήπεδα 5Χ5 του Πανεπιστημίου Αιγαίου (άλλη πονεμένη ιστορία κι αυτή), στρέφουν το κεφάλι τους για να ρίξουν μία ματιά;
Προβληματίζονται έστω και λίγο; Ντρέπονται για την εικόνα που αντικρίζουν; Αισθάνονται έστω και φευγαλέα την ανάγκη να ασχοληθούν και να μεριμνήσουν ώστε το απερίγραπτο ρημαδιό να ξαναγίνει αθλητική εγκατάσταση και να παραδοθεί ξανά στη χρήση των πολιτών και κυρίως στη νέα γενιά;
Εδώ και αρκετές μέρες, η «Α.Ρ.» δέχεται τηλεφωνήματα πολιτών, την αγανάκτηση των οποίων επιβεβαιώνει απόλυτα μία πρόχειρη αυτοψία στο χώρο και ο φωτογραφικός φακός.
Στην πραγματικότητα, γήπεδο μπάσκετ δεν υφίσταται, ενώ ακόμα κι αν βρεθεί κάποιος τολμηρός να επιχειρήσει να πηδήξει τα κάγκελα και να εισέλθει στο χώρο (ευτυχώς που στις τρεις εισόδους έχουν τοποθετηθεί κλειδαριές που μοιάζουν καινούργιες, βέβαια το ερώτημα είναι…ποιος έχει τα κλειδιά), κινδυνεύει σοβαρά από τις σκουριές, τα παλιοσίδερα, τις…εκπλήξεις που κρύβει η άγρια και ανεξέλεγκτη βλάστηση, από τους ετοιμόρροπους πυλώνες ηλεκτροφωτισμού και άλλα πολλά.
Η θλιβερή εικόνα εγκατάλειψης του ιστορικού γηπέδου μπάσκετ αποτελεί προσβολή για την ίδια την εικόνα της πόλης (την τονίζουν, με παράδοξο τρόπο, οι λαμπερές διαφημιστικές πινακίδες σε σημεία της περίφραξης), όπως και προσβολή για τους πολίτες του τόπου, κυρίως δε για τα παιδιά και τους νέους. Αν οι έχοντες την ευθύνη δεν ντρέπονται, υπάρχει άραγε η ελπίδα να κοκκινίσουν στην επισήμανση πως σε απόσταση αναπνοής βρίσκονται σχολείο και πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής,
http://www.rodiaki.gr/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου